Psalm 12 – Luther, 1524 (Enchiridion)
Vertaling: Ad den Besten met kleine aanpassingen om de tekst iets dichter bij Luther te houden door Dick Wursten (met dank aan de J.P. Boendermaker)
| 1 Ach Gott, vom Himmel sieh’ darein Und lass’ dich des erbarmen, Wie wenig sind der Heil’gen dein, Verlassen sind wir Armen: Dein Wort man laesst nicht haben wahr, Der Glaub’ ist auch verloschen gar Bei allen Menschenkindern. | Zie uit uw hemel op ons neer, o God, en heb erbarmen: Er zijn hier niet veel vromen meer, verlaten zijn wij armen. Uw heilig woord wordt niet geloofd zijn licht is bijna uitgedoofd bij alle mensenkinderen. |
| 2 Sie lehren eitel falsche List, Was eigner Witz erfindet; Ihr Herz nicht eines Sinnes ist, In Gottes Wort gegründet. Der wählet dies, der andre das, Sie trennen uns ohn’ alle Mass’ Und gleißen schön von außen. | ’t Is anders niet dan schone schijn wat ze in hun geest bedachten hun hart wil niet gegrondvest zijn en ‘t woord van God betrachten Hoor toch, zij kraaien overluid een elk zijn eigen wijsheid uit. Ze zijn niet te vertrouwen! |
| 3 Gott woll’ ausrotten alle Lehr’r, Die falschen Schein uns lehren, Dazu ihr’ Zung’ stolz offenbar Spricht Trotz, wer will’s uns wehren? Wir haben Recht und Macht allein, Was wir setzen, das gilt gemein; Wer ist, der uns soll meistern? | Waarom, God, straft Gij niet terstond wie zoveel leugens leren en stopt hun niet de trotse mond, die zegt: ”Wat kan ons deren? Ons woord en onze waarheid geldt, ’t is onze macht alleen die telt en ’t recht dat wij bepalen!” |
| 4 Darum spricht Gott: Ich muß auf sein, Die Armen sind verstöret, Ihr Seufzen dringt zu mir herein, Ich hab’ ihr’ Klag’ erhöret. Mein heilsam Wort soll auf den Plan, Getrost und frisch sie greifen an Und sein die Kraft der Armen. | Daarom zegt God: “Zowaar Ik ben, Ik zal het hun beletten, dat zij mijn kinderen knechten en tegen elkaar opzetten. Ik heb hun klachten wel gehoord, Ik zal met Geest gegord mijn woord ten weerstand tot hen zenden.” |
| 5 Das Silber durch’s Feuer siebenmal Bewaehrt, wird lauter funden: Am Gottes Wort man warten soll Desgleichen alle Stunden: Es will durch’s Kreuz bewaehret sein, Da wird sein’ Kraft erkannt und Schein Und leucht’t stark in die Lande. | Als zilver, zevenmaal door ’t vuur gegaan en sterk bevonden, zo is Gods woord, – zijn geest verduurt de vlam, en ongeschonden te voorschijn treedt het uit de gloed; in mensengeest en mensenmoed bestaat het voor elks ogen. |
| 6 Das wollst du, Gott, bewahren rein Fuer diesem argen G’schlechte, Und lass uns dir befohlen sein, Das sich’s in uns nicht flechte, Der gottlos’ Hauf’ sich umher findt, Wo diese lose Leute sind In deinem Volk erhaben. | Wil zo uw woord bewaren, God, voor die geweldenaren, die willen, dat we, uw naam ten spot, ons in hun rijen scharen; ja, zend uw woord vol nieuwe kracht want waar zij snoeven op hun macht gaat alle recht te gronde. |
Nederlandse tekst kunt u knippen/plakken op deze pagina